Τρεις τρόποι για να τελειώσεις τα περιθώρια ραφής

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή: όταν ράβεις δύο κομμάτια υφάσματος μαζί, σου μένουνε τα περιθώρια ραφής από τη μέσα μεριά του ρούχου. Αυτά τα περιθώρια ραφής δεν τα αφήνουμε έτσι στη μοίρα τους, γυμνά και ξεφτισμένα, αλλά τα περιποιούμαστε. Τώρα, θα μου πεις, γιατί να τα περιποιηθείς, αφού είναι από τη μέσα μεριά του ρούχου, και δε φαίνονται. Λοιπόν, οι λόγοι για να το κάνεις είναι δύο, ο ένας αισθητικός και ο άλλος πρακτικός. Σύμφωνα με τον πρώτο, δεν είναι ωραίο πράγμα να ανοίγεις, ας πούμε το σακάκι σου ή να περπατάς και να φαίνεται από τη φούστα σου η μέσα μεριά, και ξέφτια να πετάγονται και να σου καταστρέφουν το στυλ!
Κι ακόμα κι αν δεν το το πάμε εκεί, αγαπάς αλλιώς τα ρούχα σου, όταν τα περιποιείσαι μέσα-έξω, και χαίρεσαι όταν μικρές λεπτομέρειες φροντίδας τις ξέρεις μόνο εσύ. Δεύτερον, πρακτικώς ομιλώντας, καθώς περνάει ο καιρός και υπάρχει τριβή στα περιθώρια ραφής όταν ακουμπούν πάνω σου και όταν πλένονται, αυτά ξεφτίζουν όλο και πιο πολύ, μέχρι που να φτάσουν στις ραφές που συγκρατούν το ρούχο, και κάπως έτσι ανοίγουν οι ραφές και καταστρέφονται τα ρούχα!
Για να αποφευχθούν αυτές οι δυσάρεστες καταστάσεις, “τελειώνουμε” τα περιθώρια ραφής, ώστε να είναι καθαρά και φροντισμένα. Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να το κάνεις αυτό. Ένας από αυτούς, είναι να χρησιμοποιήσεις κοπτορράπτη, ο οποίος καρικώνει πολύ όμορφα και καθαρά τα περιθώρια ραφής, αλλά δεν θα σου πω τίποτα άλλο γι’ αυτό, γιατί ο κοπτορράπτης ως εξοπλισμός είναι πολύ εξειδικευμένος ως μηχάνημα, και σπανιώς βρίσκεται σε σπίτι μοδίστρας-ερασιτέχνη. Αντ’ αυτού, θα σου πω (και θα σου δείξω, στο βιντεάκι που συνοδεύει τη σημερινή ανάρτηση) άλλους τρεις τρόπους τελειώσεις τα περιθώρια ραφής, που μπορείς να τους κάνεις εύκολα στο σπίτι σου.
1) Με ψαλίδι οδοντωτό
Εδώ θα χρειαστείς ένα ειδικό οδοντωτό ψαλίδι, που το λένε και “κροκοδειλάκι”.
Έχοντας, λοιπόν, ράψει με περιθώριο ραφής 1,5 εκατοστό (ή το περιθώριο ραφής της επιλογής σου, εδώ πάντως θα υποθέσουμε σε όλες τις μεθόδους ότι το τελικό περιθώριο ραφής θα είναι 1,5 εκατοστό), παίρνεις το ψαλίδι σου, και κόβεις στην άκρη και των δύο περιθωρίων ραφής, ώστε να έχεις αποτέλεσμα ζιγκ-ζαγκ στο ύφασμα.
Προσοχή, όμως, επειδή αυτή η μέθοδος δεν λειτουργεί με όλα τα είδη υφασμάτων. Ενδείκνυται για σχετικά σταθερά υφάσματα, που δεν ξεφτίζουν εύκολα, και δεν πρόκειται να τα φορέσεις ή να τριφτούν πολύ, δηλαδή για λίγες περιπτώσεις (δεν περίμενες η πιο εύκολη και λιγότερο μπελαλίδικη μέθοδος να κάνει και για πολλές περιπτώσεις, ε;).

2) Με ραφή ζιγκ-ζαγκ
Αυτή είναι η μέθοδος που χρησιμοποιούμε εμείς οι οικιακές μοδίστρες για να ασφαλίσουμε τις άκρες των υφασμάτων και να μην ξεφτίζουν. Σε κάθε περιθώριο ραφής που έχεις αφήσει (εδώ 1,5 εκατοστό), κάνεις ένα γαζί καρικώματος (δηλαδή ζιγκ-ζαγκ), με σχετικά μικρό ύψος και μέσο μήκος ραφής, έτσι ώστε η μία βελονιά να πέφτει μέσα στο ύφασμα, και η άλλη μόλις στην άκρη του και να την “αγκαλιάζει”.
Αυτή τη μέθοδο μπορείς να την εφαρμόσεις σε όλα τα είδη των υφασμάτων, εκτός από τα πολύ λεπτά (όπως το σιφόν, ας πούμε), στα οποία ενδεδειγμένη μέθοδος είναι η επόμενη.

3) Γαλλική ραφή
Σε αυτή τη μέθοδο ξεκινάμε διαφορετικά, δηλαδή δε ράβουμε καλή με καλή και με περιθώριο ραφής 1,5 εκ., όπως με τις δύο άλλες μεθόδους. Πρώτα ράβουμε τα δύο υφάσματα ανάποδη με ανάποδη, και με περιθώριο ραφής 0,5 εκ. Έπειτα, κόβουμε αυτό το περιθώριο ραφής, ώστε να γίνει ακόμα πιο στενό, περίπου στη μέση του (να γίνει, δηλαδή, περίπου 0,25 εκ.), και καρικώνουμε με πολύ μικρή ραφή ζιγκ-ζαγκ. Έπειτα, γυρνάμε το ύφασμα και το διπλώνουμε (για μεγαλύτερη ευκολία το σιδερώνουμε), ώστε να βλέπουμε την ανάποδη του υφάσματος. Ράβουμε ξανά με περιθώριο ραφής 1 εκ., ώστε να εγκλωβίσουμε μέσα του το προηγούμενο περιθώριο ραφής. Και, αυτό ήταν! Τώρα έχουμε μία πολύ περιποιημένη ραφή, στην οποία δεν φαίνονται ούτε από μέσα ούτε από έξω, φυσικά, “γυμνά” περιθώρια ραφής. Δες και τις εικόνες για να καταλάβεις καλύτερα.
Αυτή τη μέθοδο την εφαρμόζουμε όταν χειριζόμαστε πολύ λεπτά ή/και διαφανή υφάσματα. Αν κάναμε το ίδιο και στα πιο χοντρά υφάσματα, τότε θα δημιουργούσαμε ογκώδη περιθώρια ραφής, και το αποτέλεσμα δεν θα ήταν ωραίο.