Καρφίτσες με κεφάλι χρυσαφί

Τσ-τσ-τσ, δες τες, τις ξετσίπωτες, πώς τριγυρνάνε έτσι. Γιατί, εντάξει, κυρία μου, δουλεύεις τα βράδια σε καμπαρέ, από κείνα που χορεύουν το καν-καν τοπλες. Σου είπαμε εμείς τίποτα; Σου το απαγορεύσαμε; Όχι. Είναι, όμως, ανάγκη να κυκλοφορείς και την ημέρα έτσι, στραφταλιζέ; Να μας επιδεικνύεις την ψηλόλιγνή σου κορμοστασιά και τα στραφταλιζέ σου χρυσά και ασημί καπέλα; Έχουμε άντρες, κυρία μου, και τους τρέχουνε τα σάλια με τα καμώματά σας. Καλά δε λέω, Φίτσα μου; Εμείς, δηλαδή, οι απλές και ταπεινές, πλην τίμιες, απλές μεταλλικές καρφίτσες τί θα γίνουμε;